Kunstenaars
Herman Brood
De Hollandse kunstenaar Herman Brood was in alles een rasartiest. In zijn muziek, in zijn gedichten en vooral in zijn schilderijen en zeefdrukken. Uit zijn werk spreekt een enorme gedrevenheid die hij dankzij zijn perfecte beheersing van de techniek op een briljante manier wist om te zetten in vorm en kleur.
Hoewel kunstkenners nogal kritisch tegenover zijn werk staan heeft Herman Brood zijn naam wel gevestigd in de kunstwereld. Je hebt niet zo maar een expositie in het Cobra-museum en in het Groningen museum. Zijn kunst is vooral te zien in galeries en vindt gretig aftrek bij het grote publiek. Als kunstenaar is Brood autodidact. Zijn grote voorbeeld zijn de schilders van de Cobra-groep. Zijn schilderijen, giclees, tekeningen en zeefdrukken zijn herkenbaar; vaak met dikke zwarte lijnen en ingekleurd met primaire kleuren. Hij gebruikt verfrollers, spuitbussen en viltstiften om in hoog tempo zijn schilderijen te maken. Het gebruik van slogans op zijn schilderijen kun je weer terugvoeren op stripverhalen waar hij ooit mee begonnen is.
Corneille
Met Appel en Constant was Corneille medeoprichter van de Nederlandse Experimentele Groep (1948), die later dat jaar opging in de CoBrA-groep. In 1950 vestigde Cornelis Guillaume Beverloo, zoals hij bij zijn geboorte in 1922 in Luik werd genoemd, zich in Parijs, waar hij deelnam aan verschillende tentoonstellingen.
Een jaar later ondernam hij een reis naar de Sahara. De diepe indruk die de eerste kennismaking met de woestijn achterliet, vond zijn neerslag in een reeks schilderijen waarin de aarde werd afgebeeld als een door de zon verschroeid lichaam van zand en steen, waarop slechts enkele dier- en plantsoorten overleefden. Corneille trok in de daarop volgende jaren nog verder naar Zuid-Amerika, de Verenigde Staten en Midden-Afrika. In zijn doeken, vaak landschappen en steden gezien vanuit ‘vogelperspectief’, kwam meer beweging door de versterking van kleurcontrasten en compacte vormen.
Vanaf de late jaren zestig kreeg Corneille’s werk (schilderijen, gouaches en tekeningen) een figuratiever karakter en traden de grote kleurvlakken op de voorgrond. In een lyrische stijl, die hij niet meer verlaten zou, verhaalde de kunstenaar van wat hij gezien en meegemaakt had. Hij schilderde visioenen van tropische landschappen en tuinen, bevolkt door planten, dieren en vrouwen.
Corneille groeide uit tot een van de populairste Nederlandse schilders van zijn tijd. Zijn werk genoot een grote internationale bekendheid. Dat was niet in het minst te danken aan zijn pogingen, via het maken van veel grafiek, om zoveel mogelijk liefhebbers van zijn kunstuitingen te laten genieten.
Jaski Art Gallery heeft een zeer ruime collectie van zijn werken in voorraad, waaronder schilderijen, gouaches, tekeningen, grafiek, objecten, ceramiek en sieraden vanaf 1948 tot en met het heden.
Op 88-jarige leeftijd overleed Corneille in 2010 in Parijs.
Wouter Stips
Wouter Stips hield zich na zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam bezig met verschillende vormen van beeldende en toegepaste kunsten. Hij exposeerde met grafiek en schilderijen, maakte animatiefilms in Praag, poppen in Parijs, schreef en regisseerde theatervoorstellingen en publiceerde verschillende boeken en theaterstukken. Vanaf 1980 legde hij zich toe op het schrijven, regisseren en ontwikkelen van televisieprogramma’s, waaronder documentaires over theater, drama- en comedyseries. Na 15 intensieve televisiejaren besloot hij in 1995 weer terug te keren bij zijn oude liefde, het vrij-schilderen.
Wouter zelf over zijn werk: “… Ik schilder wat ik zelf graag zou willen dromen; landschappen en voorstellingen waarin mensen en dieren elkaar ontmoeten, met elkaar spelen, niet gehinderd door welke beperking dan ook. In mijn schilderijen moet alles kunnen, zoals dat ook kan in de nog vrije, ongebreidelde geest van een kind. Ik denk niet na over wat ik schilder. Het komt op zoals een droom opkomt. Het zijn ideeën en gedachten die ik vormgeef, het is als dichten, maar dan met kleuren, vlakken en lijnen. Een werk is pas goed als ik er zelf door verrast word. Een situatie die ik schilder is altijd uniek. Het is een momentopname, een still uit een droom. Flarden gedachten die elkaar op een wonderbaarlijke wijze ontmoeten. Daarbij is muziek altijd een belangrijke bron van inspiratie.”
Renso Tamse
Renso Tamse, geboren en getogen in Rotterdam, was al op vroege leeftijd aan het tekenen en schilderen. Vanaf hij zich kan heugen wilde hij ‘tekenaar’ worden. Zijn interesse ging vooral uit naar de natuur. Aan een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten heeft hij niet echt veel gehad. De aandacht van docenten was vooral gericht op abstractie en moderne kunst. Zijn voorkeur ging echter uit naar de realistische schilderkunst, dus paste het gewoon niet zo. De stadse kunstenaar wil niets liever dan wilde, geheimzinnige natuurlandschappen schilderen en de dieren die daar in thuishoren, schilderen. Om de wildgebieden beter te kunnen begrijpen, reist hij regelmatig naar Noord-Amerika, Zwitserland, de Pyreneeën, Duitsland en Scandinavië. De sprookjesachtige wouden van Tsjechië zijn eveneens een favoriete bestemming waar hij ter plekke ervaart hoe de flora en fauna een onuitputtelijke inspiratiebron zijn. Renso Tamse kan geraakt worden door een plukje mos, een stukje schors, een grillige boom en zo meer.